“Halkınız henüz yaklaşmakta olan bir tehlike duygusu hissetmiyor. Bu beni endişelendiriyor. Dünyanın geri döndürülemez bir yöne çekildiğini göremiyor musunuz? Bu arada, insanlar hiçbir şey olmuyormuş gibi davranıyorlar. Artık sana nasıl ulaşacağımı bilmiyorum.” Rusya Devlet Başkanı Vladimir Putin.
“Ruslar nükleer silahlarını yüksek alarma geçirdiler. Bu gerçekten önemli bir gelişme.. Bu krizi ne kadar ciddiye aldıklarına dair bize çok güçlü bir sinyal gönderiyorlar. Dolayısıyla, kazanmaya başlarsak ve Ruslar kaybetmeye başlarsa, burada yapmaktan bahsettiğimiz şeyin, nükleer silahlı bir büyük gücü – olanları varoluşsal bir tehdit olarak gören – köşeye sıkıştırmak olduğunu anlamanız gerekir. Bu gerçekten tehlikeli.
Küba Füze Krizi’ne geri dönelim. Küba Füze krizinde yaşananların bizim için Ruslar için olduğu kadar tehdit edici olduğunu düşünmüyorum. Ama geri dönüp ABD’li karar vericilerin o zamanlar ne düşündüklerine bakarsanız, çok korkuyorlardı.” (Mearsheimer: “Rusya’yı köşeye sıkıştırmanın” riskleri, Twitter dakika 1:19)
Mearsheimer, Ukrayna’nın ABD tarafından değil Rusya tarafından varoluşsal bir endişe olarak algılandığını ve Büyük Güçlerin ABD’nin tarihi boyunca yaptığı gibi varoluşsal bir tehdit algıladıklarında nasıl davrandıklarını, Batı’nın yaptıklarının sadece daha büyük bir yıkıma yol açtığını pic.twitter.com/pHgidM7tKJ
— ☀️👀 (@zei_squirrel) 7 Mart 2022
Putin, Washington’un nükleer füzelerinin Ukrayna’daki batı sınırına park edilmesini istemiyor. Güvenlik nedeniyle buna izin veremez. Bunu acı verici bir şekilde tekrar tekrar netleştirdi. 21 Aralık 2021’de, savaşın başlamasından bir aydan fazla bir süre önce söylediği gibi:
“ABD ve NATO füze sistemleri Ukrayna’da konuşlandırılırsa, Moskova’ya uçuş süreleri sadece 7-10 dakika, hatta hipersonik comradetemler için beş dakika olacak.”
Hiçbir Amerikan başkanı, potansiyel bir düşmanın nükleer füzelerini Meksika-Amerika sınırındaki bölgelere konuşlandırmasına izin vermez. Ulusal güvenliğe yönelik riskler çok büyük olacaktır.
Aslında, Washington bu füze bölgelerini gözünü kırpmadan silah zoruyla kaldıracaktı. Bunu hepimiz biliyoruz. Peki, neden aynı standart Rusya’ya uygulanmıyor? Politika yapıcılar, ilgili tüm taraflar neyin tehlikede olduğunu bildikleri ve hepsinin “komşuları pahasına kendi güvenliklerini iyileştirmeme” sözü veren anlaşmalar imzaladıklarını bildikleri halde neden ABD ve NATO’nun yanında yer alıyorlar? Bunlar sadece kokteyller üzerinden gündelik konuşmalarda yapılan anlamsız ‘sözlü taahhütler’ değil; Bunlar, imzacıların yerine getirmesi gereken anlaşmalarda imzalanan sözlerdir. (Not: Amerika Birleşik Devletleri ve NATO’daki her ülke, 1999’da İstanbul ve 2010’da Astana, başkalarının pahasına kendi güvenliklerini artıramayacaklarını öngören anlaşmalar imzalamıştır.) NATO’nun genişlemesinin Ukrayna’nın güvenliğini artırırken Rusya’nın güvenliğini zayıflattığına şüphe yok. Bu kadarı tartışılmaz. Ve bu sadece anlaşmaların ihlali değil, aynı zamanda savaş ilanına eşdeğer açık bir provokasyondur. Batı medyası tarafından atlanan önemli ayrıntılardan birkaçına ışık tutan Ray McGovern’ın bir makalesinden bu kısa alıntıya göz atın:
“Devlet Başkanı Vladimir Putin, Rusya’nın Tomahawk gibi “saldırgan saldırı füzeleri” olarak adlandırdığı şeyden ve nihayetinde batı sınırı boyunca hipersonik füzelerden karşı karşıya olduğuna inandığı varoluşsal tehdit konusunda defalarca uyardı.
Romanya’da zaten yerleşmiş ve Polonya’da tamamlanmak üzere olan sözde “ABM siteleri”, bir bilgisayar diskinin yerleştirilmesiyle bir gecede Tomahawk’ları ve hipersonik füzeleri barındırabilir … Putin’in kendisi, altı yıl önce küçük bir Batılı gazeteci grubuna yaptığı alışılmadık bir sunumda bu kristali açıkça ortaya koydu. (Bu videodaki ilk 10 dakikaya bakın.)
21 Aralık 2021’de Başkan Putin, en üst düzey askeri liderlerine şunları söyledi:
“ABD küresel savunma comradeteminin unsurlarının Rusya yakınlarında konuşlandırılması son derece endişe verici. Romanya’da bulunan ve Polonya’da konuşlandırılacak olan Mk 41 fırlatıcıları, Tomahawk saldırı füzelerinin fırlatılması için uyarlandı. Bu altyapı ilerlemeye devam ederse ve ABD ve NATO füze sistemleri Ukrayna’da konuşlandırılırsa, Moskova’ya uçuş süreleri sadece 7-10 dakika, hatta hipersonik sistemler için beş dakika olacaktır. Bu bizim için, güvenliğimiz için büyük bir zorluk.”
30 Aralık 2021’de Biden ve Putin, Putin’in acil talebi üzerine telefonla görüştü. Kremlin’in açıklamasında şu ifadelere yer verildi:
Joseph Biden, Rusya ve ABD’nin Avrupa’da ve tüm dünyada istikrarı sağlamak için özel bir sorumluluğu paylaştığını ve Washington’un Ukrayna’da saldırgan saldırı silahları konuşlandırma niyeti olmadığını vurguladı.” Putin’in üst düzey dış politika danışmanlarından Yuri Ushakov, Moskova’nın ABD ve NATO’ya güvenlik garantisi önerileriyle ulaşmayı umduğu hedeflerden birinin de bu olduğuna dikkat çekti.
Bazılarımız Rus işgalinin “saldırganlık” olduğunu düşünmüyor. İşte nedeni.
… 12 Şubat 2022’de Uşakov, o günün erken saatlerinde Putin ve Biden arasındaki telefon görüşmesi hakkında medyaya bilgi verdi.
“Çağrı, bir tür takip gibiydi … 30 Aralık telefon görüşmesi. … Rusya Devlet Başkanı, Başkan Biden’ın önerilerinin, Rusya’nın NATO’nun genişletilmemesi veya Ukrayna topraklarına saldırı silahı sistemlerinin konuşlandırılmaması konusundaki girişimlerinin merkezi, kilit unsurlarını gerçekten ele almadığını açıkça belirtti … Bu maddelere anlamlı bir yanıt alamadık.”
24 Şubat 2022’de Rusya, Ukrayna’yı işgal etti. Neden bu kadar çok Amerikalının Büyük Yalan’ın “kışkırtılmamış” olduğuna inandığını anlayabiliyorum, çünkü bilmiyorlar. ” (“Acımasız: Küba’da JFK; Putin Ukrayna’da”, Ray McGovern)
Bu ne anlama geliyor?
Bu, Biden’ın orijinal taahhüdünden geri adım attığı anlamına geliyor. Bu, Washington’un Rus işgalinden önce Putin’in mütevazı ve meşru güvenlik taleplerini dikkate almayı bile reddettiği anlamına geliyor. Bu, Washington’un NATO’nun genişlemesi tehdidinin ve özellikle Rusya’nın batı sınırındaki ölümcül füze tehdidinin, Putin’e kendi güvenlik tamponunu oluşturmak için askeri olarak karşılık vermekten başka SEÇENEK VERMEYECEĞİNİ bildiği anlamına geliyor. Putin olayı şöyle özetledi:
“Kimseyi tehdit etmiyoruz… NATO’nun doğuya doğru daha fazla hareket etmesinin kabul edilemez olduğunu açıkça belirttik. Bu konuda net olmayan bir şey yok. Füzelerimizi ABD sınırına konuşlandırmıyoruz, ancak ABD füzelerini evimizin verandasına yerleştiriyor. Çok mu fazla soruyoruz? Sadece saldırı comradetemlerini evimize dağıtmamalarını istiyoruz…. Bu konuda anlaşılması bu kadar zor olan nedir?” (“Rusya’nın Putin’i, ABD evimizin verandasına füze park ediyor”, YouTube, Start at :48 seconds)
Makul herhangi bir kişi, Putin’in kafasında bir silah olduğu ve benzer bir durumda “sorumlu bir liderin yapacağı şeyi” yapmak zorunda olduğu sonucuna varacaktır.
Ancak Putin “sorumlu bir liderin yapacağını” yapmadı. Bunun yerine, bekledi. Evet, “güvenlik taleplerini” birkaç kez kamuoyu önünde ve zorla iletti, ancak Ukrayna’nın NATO’ya üye olma tehdidi işgale yol açan tel örgü değildi. Putin’i işgale zorlayan şey, Doğu Ukrayna’nın Donbas adı verilen bir bölgesinde etnik Rus sivillerin bombalanmasıydı. Daha önceki bir makalede belirttiğimiz gibi,
Gerçekten Ne Oldu?
16 Şubat’ta –Rus işgalinden tam 8 gün önce- Donbas’ın bombardımanı çarpıcı bir şekilde arttı ve bir sonraki hafta boyunca “22 Şubat’ta günde 2.000’in üzerinde” giderek yoğunlaştı. Bu patlamaların büyük çoğunluğu AGİT’in ön saflarda yer alan gözlemcileri tarafından günlük özetlere kaydedildi. Başka bir deyişle, kayıtlar, Ukrayna Ordusu’nun kendi halkının yaşadığı bölgelere yönelik kitlesel bombardımanına dair belgelenmiş kanıtlar toplayan eğitimli profesyoneller tarafından tutuldu. Bugüne kadar, bu belgelenmiş kanıt kataloğuna itiraz eden tek bir analist bile okumadık. Bunun yerine, medya sadece kanıtın var olmadığını iddia ediyor. Onlar, olayların tarihsel kayıtları tamamen görmezden gelen Washington merkezli bir versiyonunu şekillendirmek için bombardımanı kapsama alanlarından tamamen çıkardılar.” (“Bazılarımız Rus İşgalinin “Saldırganlık” Olduğunu Düşünmüyoruz, Unz Review)
Dediğimiz gibi, Rus işgalini tetikleyen tel örgü buydu. “Özel Askeri Operasyon” esasen acil bir ulusal güvenlik sorunuyla yakından bağlantılı bir kurtarma göreviydi. Yine de savaşın en yakın nedeni NATO’nun genişlemesi değil, Donbas’taki sivil bölgelerin bombalanmasıydı.
Bu hafta, eski İtalya Başbakanı Silvio Berlusconi’nin gizli bir ses kaydı internette yayınlandı ve Rus işgaline yol açan olayların bizim versiyonumuzun aslında doğru olduğunu doğruladı. Maria Tadeo’nun Twitter hesabındaki bu bulanıklığa bir göz atın:
Berlusconi’den gelen ikinci bir ses kaydı sızdırıldı ve “Ukrayna’nın Minsk anlaşmasını ihlal ettiğini, Zelenskiy’nin Donbas’a yönelik saldırıları üç katına çıkardığını ve Putin’i özel bir operasyona ittiğini” söylediği duyuldu, ancak bir hafta sürmesi gerekiyordu, ancak Batı’nın Kiev’e para ve silah göndermesinden sonra tırmandı. 1/
— Maria Tadeo (@mariatad) 19 Ekim 2022
İşte RT’deki bir makaleden daha fazlası:
Eski İtalya Başbakanı’nın Kiev’i Rusya ile çatışmayı kışkırtmakla suçladığı bildirildi….
Eski İtalya Başbakanı Silvio Berlusconi’nin, Kiev’in doğu Ukrayna için bir barış planından (Minsk Antlaşması) vazgeçerek Rusya ile bir çatışmayı tetiklediğini iddia ettiği bildirildi. Salı günü Forza Italia partisinin üyelerine konuşan Berlusconi’nin, Ukrayna krizinin kökeni hakkında, komşusuna karşı kışkırtılmamış Rus saldırganlığının NATO tarafından tercih edilen anlatısıyla çatışan bir bakış açısı sunduğu bildirildi. …
Ses kaydında Berlusconi’nin Kiev’i Donetsk ve Lugansk Halk Cumhuriyetleri ile barış anlaşmasını desteklemede yıllarca başarısız olmakla suçladığı duyuluyor. Politikacı, Ukrayna Devlet Başkanı Volodymyr Zelenskiy’nin 2019’da iktidara geldiğinde, bölgelere saldırma konusunda “üç katına çıktığını” belirtti.
Donetsk ve Lugansk, Moskova’nın korunmasını istedi, diye devam etti. Rusya Devlet Başkanı Vladimir Putin Ukrayna’ya asker gönderdi…” (“Berlusconi, NATO’nun Ukrayna – medya hakkındaki anlatısını çöpe atıyor”, RT)
Berlusconi hakkında ne düşünülürse düşünülsün, onun olaylarla ilgili yorumu, Avrupa Güvenlik ve İşbirliği Teşkilatı gözlemcileri tarafından hazırlanan yoğunlaştırılmış bombardıman raporuyla mükemmel bir uyum içindedir. (AGİT) Medyanın, “Ukrayna’daki savaşı gerçekte kim başlattı”nın resmi versiyonuna büyük şüphe uyandıran bu apaçık inandırıcı iddiaları neden soruşturmakta başarısız olduğunu merak edebiliriz.
Albay Douglas MacGregor, You Tube’a verdiği son röportajda, Putin’in ABD ve AB’ye durumu ele almaları ve şiddeti durdurmanın bir yolunu bulmaları çağrısında bulunarak Ukrayna’da kuşatma altında yaşayan etnik Rusların güvenliğini sağlamak için her türlü çabayı nasıl gösterdiğini açıkladı. Ancak Putin’in talepleri sağır kulaklara düştü. MacGregor bunu şöyle özetledi:
“Putin umutsuzca İngilizlere, Fransızlara, Almanlara ve bize, Rus vatandaşlarına bu büyük çok etnikli devlet içindeki Ukrayna vatandaşları gibi yasalar önünde eşit muamele edilmesi gerektiğini anlamaya çalıştı. (Ama) Zelenskiy’nin ve yoldaşının”Hayır. Ya bizim olduğumuz gibi olursun ya da dışarı çıkarsın.” Bu da bu trajik (Rus) müdahaleyle sonuçlandı. ….
Rusya’nın “Ukrayna’yı fethetmek” ya da Kiev’e koşmak ve “silah zoruyla barış yapmak” gibi bir çıkarı yoktu. Ama şimdi, Zelenskiy’nin uzlaşmazlığı oldu ve onun işleyicileri uzlaşmaz davrandı, çünkü biz (ABD) “Rusya’nın kanını dökmeye” karar verdik. Onlara yaptırım uygulayacak ve ekonomilerini yok edecektik. Yüz binlercesini öldürecektik ve nihayetinde Rusya’yı kendi irademize göre bükecektik ve onları daha büyük küresel Amerikan egemenliğindeki finansal comradetemin özneleri olmaya zorlayacaktık.
Bu işe yaramadı. Tüm yaptırımlar geri tepti. Şimdi başı çaresiz bir şekilde belada olan Avrupalı müttefiklerimizdir. Bizim de başımız çaresiz bir belada, sadece Avrupa’daki kadar şiddetli değil. Ve bunun da ötesinde, Rus ordusunu yok etmeyi hiç başaramadık. Çok, çok iyi bir şekilde bir arada tutuluyor ve – dediğim gibi – şu anda güneyde bu güç ekonomisi operasyonuna sahipsiniz, Minsk’ten batı Rusya’ya kadar uzanan devasa bir kuvvet birikimi var ve bu operasyon sonunda (sanırım) zemin donduğunda başlatılacak çünkü bu tür bir arazide faaliyet göstermek için en iyi zaman bu.
Daha önce size bunun gerçekte ne hakkında olduğunu söylemiştim: Rusya’yı yok etme girişimi var. Avrupa’nın sahip olduğu yolda yürümeyi reddettiği için ortadan kaldırılması gereken bu kan düşmanı yapmaya karar verdik. ” (“Massive Buildup“, Albay Douglas MacGregor”, You Tube, 3 dakika)
Daha doğru sözler asla söylenmedi: ABD, Rusya’yı kan düşmanı yapmaya karar verdi çünkü topuklarını tıklamayı ve söyleneni yapmayı reddediyor. Rusya, yüceltilmiş “Kurallara Dayalı Comradetem”de bir başka sinsi beceriksiz olmayı reddediyor.
Yani, şimdi Rusya ile tam teşekküllü bir kara savaşındayız; Washington tarafından uydurulan, kışkırtılan, finanse edilen, yönlendirilen ve mikro olarak yönetilen bir savaş. Herhangi bir nesnel standarda göre, Irak ve Afganistan’ın Washington’un savaşları olduğu kadar Washington’un savaşı da olan bir savaş. Bu seferki fark, düşmanımızın yalnızca kendisini savunmakla kalmayıp, aynı zamanda kıta Birleşik Devletleri’ni yanan moloz yığınına indirgeyecek güce sahip olmasıdır. Putin’in son zamanlarda yaptığı ve medya tarafından fark edilmeden kaymış gibi görünen bir yorumu hatırlıyoruz. Dedi:
“Topraklarımızı sahip olduğumuz tüm güç ve kaynaklarla savunacağız ve halkımızın güvenliğini sağlamak için elimizden gelen her şeyi yapacağız.”
Umarız Biden ekibinden biri bunun ne anlama geldiğini anlayacak kadar akıllıdır.
*Bu makalenin orijinal kaynağı Global Research’tür.
Yorumlar kapalı.