Meksika
Yetkililerin bu trajediyi durdurmak için büyük çabalarının ve 2014’te Ayotzinapa’nın 43 öğrencisi gibi ne yazık ki seçkin vakaların hala çözüleceği bir dönemde resmi olarak kayıtlı 100.000 kayıp ve yerinden edilmemiş kişiye yaklaşıyor.
Neredeyse 8 yıldır, şu anda 47 yaşında olacak olan Gerardo Preciado Torres, Jalisco Savcılığı (Batı Meksika) ajanı olarak tanımlanan dört kişinin onu dövüp, tutuklama emri veya arada bir açıklama yapmadan özgürlüğünden mahrum bırakmasının ardından ailesi tarafından aranıyor.
22 Mayıs 2014’te, oğlunun davasını takip etmek için hukuk, kriminalistik, adli bilimler ve psikolojik eşlik hakkında bilgi edinmek zorunda kalan annesi María Refugio Torres’in hayatını değiştirdi ve jalisco’yu en fazla kayıp ve kimliği belirsiz kişiye sahip eyalet olarak yerleştiren yüzlerce kişi daha.
“Onlara bilgi aramalı, araştırmalı ve getirmelisiniz çünkü hiçbir şey yapmıyorlar. Oğlum kaybolduğunda otoriteye güvendim ve onu bana geri vereceklerini söyledim. O kadar çok güvenim vardı ki, her üçüncü gün savcılığa gittim, ama beni hep aynı şeyle aldılar: soruşturma devam ediyor.” dedi.
Torres, fotoğraflarla ve oğlunun arama kartıyla yaptığı sunağın yanında, yetkililerin ihmallerinden ve aşağılamalarından kendini savunmayı ve bu kayıt defterinde bol miktarda bulunan gizli mezarları aramayı öğrenmesi gerektiğini söyledi.
Por Amor a Ellos adı verilen sadece ait olduğu kolektif, yaklaşık 100 kişinin gömülü olduğunu buldu.
“Bu (onun davası) gelen insanlar için bir deneyim görevi görür, çünkü bu asla sona ermeyecek, yaşadıklarımız polisle ve otorite denilen her şeyle savaşmak olduğu için gerçekleşmez.” dedi.
Endişe verici rakamlar
Rakamları günlük olarak güncelleyen Ulusal Kayıp veya Kayıp Kişiler Sicili’ne göre, 30 Mart itibarıyla ülke bu koşullarda 98 bin 423 kişi biriktirdi.
Ayrıca 143.618 kayıp ve daha sonra yer tespit edilen kişi bulunmaktadır. Bu nedenle, 1964’ten bugüne kadar ülke 242.041 kayıp, yerelleştirilmiş ve yerinden edilmemiş insan biriktirdi.
Meksika İçişleri Bakanlığı’na (Segob) bağlı Ulusal Arama Komisyonu’nun (CNB) verilerine göre, Jalisco 14 bin 915 vakayla kayıp ve yerinden edilmemiş kişi sayısının en yüksek olduğu taraf olurken, onu 11 bin 916 vakayla Tamaulipas, 10 bin 720 ile Meksika Eyaleti ve 6 bin 148 ile Nuevo León izliyor.
29 yaşındaki Adriana Carranza, Ekim 2021’den beri Guadalajara Üniversitesi çalışanı 32 yaşındaki kocası Rubén Arreola Marroquín’i arıyor.
Kadın, Efe’ye, aracıyla çarpışan alt bölümün komşusuyla tartışmak için evinden çıkarken onu son kez gördüğünü söyledi.
Komşu birkaç hafta sonra tutuklandı, ancak tek ifadesinde, ailenin her iki cep telefonunun da mahallelerinden (mahallelerinden) 34 kilometre uzaklıktaki Tlajomulco belediyesindeki terk edilmiş bir mülke aynı yolculuğu yaptığını belgelerle doğrulamış olmasına rağmen, Arreola Marroquín’in nerede olduğu hakkında bilgi vermiyor.
“En zoru, nasıl olduğunu bilmemek, ona bir şey yapıyorlarsa, iyiyse, yemek yiyorsa, ona zaten bir şey yapmışlarsa. (…) Sen kendin binlerce senaryo yapıyorsun ve her gün seni çökertiyorlar, “diyor genç kadın.
Adli kriz
Meksika’da kaybolan yaklaşık 100.000 kişi, Şili’deki Augusto Pinochet diktatörlüğü sırasında (1973-1990) veya FC Barcelona takımının İspanya’daki merkezi Camp Nou’nun stadyumunu doldurmak için kaybolan 1.192’den çok daha yüksek bir rakamdır.
CNB’nin verilerine göre, ortadan kaybolma krizi, o zaman Devlet Başkanı Felipe Calderón’un uyuşturucuya karşı sözde savaş ilan ettiği yıl olan 2006’dan itibaren arttı.
Ve 2019’da zirveye ulaştı, sadece insanların konumuyla değil, bulunan cesetlerin adli kimlik tespiti ile ilgili sorunları da beraberinde getirdi.
Ülke, 3 yıl önce arama çalışmalarının yeniden başlamasına rağmen, 7 yıl sonra kimliği tespit edilen sadece 3 öğrenci ve yüksek kaçak bir yetkilinin kalıntılarıyla çok az ilerleme kaydeden Ayotzinapa’nın 43 öğrencisi gibi üzücü sembolik vakalara tanık oldu.
Aslında, bu hafta, Amerikalılar Arası İnsan Hakları Komisyonu’nun (IACHR) Disiplinlerarası Bağımsız Uzmanlar Grubu (GIEI) tarafından hazırlanan bir rapor, davanın ilk soruşturmasında simülasyonu kınadı ve verilerin gizlenmesi ve denizcilerin yer aldığı videoların ortaya çıkmasından sonra Silahlı Kuvvetleri öne çıkardı.
Segob İnsan Hakları, Nüfus ve Göç Müsteşarı Alejandro Encinas, 17 Mart’ta yaptığı açıklamada, adli tıp konularındaki arama ve ilerleme için 1.700 milyon pesonun (yaklaşık 85 milyon dolar) adli tıp enstitülerinde ve gizli mezarlarda bulunan ve tanımlanamayan 37.000 cesedin birikmesini azaltmadığını söyledi.
Rakam daha yüksek olabilir, çünkü Meksika’daki Kaybolanlar Hareketi’nin bilgi ve saha çalışmaları taleplerine dayanan bir kaydına göre, adli tıp hizmetlerinde ve toplu mezarlarda 52.000’den fazla kimliği belirsiz ceset olurdu.
Guadalajara Üniversitesi’nde Kişilerin Kayboluşunu Analiz Komitesi üyesi Denisse Ayala, Efe’ye Meksika’nın kurumların, güvenlik kurumlarının ve yasaların görünüşte çalıştığı bir “uluslararası rejim” yaşadığını, ancak organize suçun yetkililere nüfuz etmeyi başardığını söyledi.
“Organize suçun, yetkililerin ve devlet aygıtının birleştiği gri bir alan var ve bunlar ayrı alanlar değil. Cezasızlık denen bir kanser var. Konuşlandırdığınız şiddette kapasiteniz olduğunda, bunu yapabileceğiniz için ve kamu güvenliği ortamı çalışmadığı veya operasyonlarınızın takdirine bağlı olarak yaptığı için yaparsınız.” dedi.
Hem Ayala hem de komitenin koordinatörü Jorge Ramírez, hem ailelerin hem de toplumun habercilik korkusuyla yaşaması nedeniyle, vakalarda eksik rapor olduğu için bulunamayan kişi sayısının daha yüksek olabileceğini hatırlattı.
“Tehdit altındaki bir toplum, devralınan güvenlik aparatları ve kınama gerçeğinin sizi riske attığı kamu bakanlıkları olduğu biliniyor. Toplumun seferber olması için büyük bir korku var.” diyerek sözlerini noktaladı.
Kaynak:periodistasunidos.com
Yorumlar kapalı.