Hakları için mücadele eden ve 8 gündür Ankara’ya yürüyen madenciler, Ankara girişinde polis tarafından durduruldu.
Manisa Soma’da bulunan, AK Parti Batman Milletvekili Ferhat Nasıroğlu’nun sahibi olduğu Fernas Madencilik’te iş güvenliği eksikleri ve düşük ücretlere karşı mücadele başlatan ve bu süreçte sendikaya üye oldukları için işten atılan işçilerin, 25 Eylül’de Soma’dan başlayan çıplak ayakla yürüyüşlerinin bugün Ankara’da sona ermesi planlanıyordu. İşçiler Ankara’da, Kurtuluş Parkı’ndan TBMM’ye yürümeyi planlamıştı. Ancak maden işçilerinin Ankara’ya girişi, polis tarafından Sincan ilçesinin Temelli girişinde engellendi.
Eylemdeki maden işçisi Özay Karakuş, yürüyüşlerinin engellendiği yerde yaptığı açıklamada şunları söyledi:
“Bir maden işçisiyim, ne sendika başkanıyım ne örgütleme uzmanıyım ne de temsilciyim. Burada 50 tane arkadaşız. Hiçbiri yer altında ölmek istemiyor. 301 kişinin şehit olduğu ocaktan ben sağ çıktım. Burada kolluk kuvvetiyle bizi halk olarak karşı karşıya getiriyorlar, soyutluyorlar. Hiçbir bakan sesimizi duymak istemiyor. Ben buradan eşime sesleniyorum, şayet ben ölürsem benim arkamdan gelecek sadakayı kabul etme. çünkü ben ölmek istemiyorum. 301 kişi öldüğünde herkes ev verdi, araba verdi, maaş verdi. Sen o sadakayı kabul edersen sana eşin olarak hakkımı helal etmeyeceğim.
50 tane arkadaşımız 38 günden beri yoldayız. Hiçbir bakan, sağır olmuş ki bizi duymuyor. Hiçbir vekil, hepsi sağır olmuş, kör olmuş ki bizi görmüyor. Biz dilenmeye gelmedik. Biz bu yolda iki tane şehit verdik. Ali Faik ile Tahir Başkan’ı. Gerekirse biz de öleceğiz çünkü o pislik madende ölmek istemiyoruz. İş sağlığı güvenliği istiyoruz. Nasıl sen askerinin iş sağlığını, güvenliğini alıyorsan, tesisatını veriyorsan, polisinkini veriyorsan madencininkini de vereceksin. Biz küçük bir meze değiliz, biz işçiyiz. Üretiyoruz, en zor işi yapıyoruz. Depremde bizi hep üst düzeylerde, bütün kanallar gösteriyor. Bir gün olsun bu madenciler görevden kaçmadı. Marşa’ta da Hatay’da da Gölcük’te de hiçbirimiz işten kaçmadık. Karşılık beklemedik.
Demek istediğim şu ki şu kadar vicdanınız kalmamış ki kör olmuşsunuz. Bu işçilerin hakkını vermeyecek kadar sağır olmuşsunuz. Ben 38 günden beri ailemi, iki tane evladımı görmedim. Bu arkadaşlarımın hiçbiri görmedi. Belki beni vatan haini ilan edeceksiniz. Ben bir maden işçisiyim. Hiçbir partiye üyeliğim yok. Sadece sendikal haklarımı istedim. İş sağlığı güvenliği istedim. Beş arkadaşıma çıkış verdiniz. Biz iş sağlığı güvenliği olmadığı için, iki evladımızı yetim bırakmamak için yollara düştük. Lakin kolluk kuvvetini getiriyorsunuz, bize düşman ediyorsunuz. Amaç nedir? Biz vatandaş değil miyiz? Depremde polisle, askerle beraber cenaze çıkarmadık mı, insanları kurtarmadık mı? O zaman bizi dünya starı yaptınız. Bu kadar zor mu bizim haklarımızı savunmak? Bu kadar insanı neden zebil ediyorsunuz, neden yoksullaştırıyorsunuz?
Madencilerin kararlı bekleşiyi sonuç verdi ve polis barikatı kaldırıldı. Madenciler meclise doğru otobüslerle yola çıktı.
