Mağdurun sunduğu yaralanmalar genital bölgede değilse, sanki sadece bu durumlarda cinsel saldırı olabilirmiş gibi, sanığı beraat ettirme eğilimi vardır.
İspanyol Devleti’ndeki cinsel şiddet cezalarında, sanık üç davadan birinden fazlasında beraat ediyor ve Barselona Özerk Üniversitesi’nin (UAB) ‘Cinsel şiddet hakkındaki argümanda androsentrizm’ araştırmasının sonuçlarına göre, kadın mağduru suçlama eğilimi var.
Antigone grubunun direktörü ve UAB’de Hukuk Felsefesi profesörü Encarna Bodelón liderliğindeki bir grup araştırmacı, 2019’da cinsel şiddetle ilgili 200’den fazla cümleyi analiz etti ve ceza kanununda maçoluğu ortadan kaldırmak için yasal değişiklikler olmasına rağmen, hakimlerin çoğunluğunun “çipi değiştirmediğini” keşfetti.
“Yasama reformu her zaman yargıçların zihniyetinde bir reform anlamına gelmez. Şu anda ‘sadece evet evet’ yasasının onaylanması yaklaştığına göre, yargıçlarımızın tartışma yolunun ne olduğunu bilmek çok önemlidir, “dedi Bodelón.
Soruşturma, analiz edilen cinsel şiddet başarısızlıklarının toplamının% 37,7’sinin, çoğu durumda kanıt veya tanıklığa sahip olmasına rağmen beraat ettiğini belirtti.
Duruşmaya sunulan kanıtların niteliğine göre yüzdeleri parçalara ayırdığımızda, tıbbi rapora sahip olmasına rağmen beraatlerin %12’si, saldırganlığın tanıklarıyla %30’u ve adli tıp raporlarıyla %20’si vardı. “Genellikle bu davalarda sadece mağdurun ifadesine sahip olmanın zorluğu olduğu söylenir, ancak kanıtların çoğulluğunun hemfikir olması, özellikle de çok fazla kanıtlanması gerekmeyen diğer suçlarla karşılaştırıldığında, yüksek derecede beraat verir” diyor.
Cezaların uzunluğuyla ilgili olarak Bodelón, “istismar” ve “saldırganlık” ayrımının sona ermesinin cezaların artacağı anlamına geleceğini öngörenler olmasına rağmen, “gerçek şu ki, tam tersi oldu” dedi. “4 yılın altındaki cezaların neredeyse% 50’sinde ve iki yılın altında% 36’sındayız” diyor ve çoğu durumda saldırganın hapishaneye bile girmediğini vurguluyor.
“Ciddi bir cezasızlık sorunumuz var. Cezaların artırılmasını savunmuyorum, ancak yargısal uygulama ve tartışma açısından, mahkum edildiğinde bile – ki bu her zaman değildir – zararı ve toplumsal tepkiyi en aza indirme eğilimi olduğunu dikkate alıyorum “dedi.
Cinsel şiddet suçları için analiz edilen cezaların% 41.6’sı kadınlar ve% 58.4’ü erkekler tarafından yazılmıştır, bu da “zaten hakimlerde androsentrizm olduğunu düşünmemize neden olmaktadır” diye vurgulamaktadır.
Öte yandan, tazminatla ilgili olarak, davaların neredeyse yarısında, hiçbir tazminat yoktu. “Ortada 6.000 avrodan azdı, bu da hasara göre saçma” diyor.
Kararda cinsiyetçilik
Araştırma tarafından analiz edilen diğer unsurlar “kanıtların değerlendirilmesindeki önyargılar ve klişeler ile karardaki cinsiyetçi yorumlar” dır. “Yaklaşık 87 vakada bu tür yorumlar bulduk. Açık cinsiyetçi klişelerin varlığı, af parametreleriyle bir ilişki olduğunu gösteriyor “diyor.
Diğerlerinin yanı sıra, mağdur tarafından sunulan yaralanmaların genital bölgede olmaması durumunda, sadece bu durumlarda cinsel saldırı olabilirmiş gibi, aklanma eğilimi olduğuna dikkat çekiyor. “Bu, cinsel saldırıyı içeren her şeyde mevcut olan klişelerin ve cinsiyetçiliklerin yanı sıra cinsiyet perspektifinin tamamen yokluğunun kanıtıdır” diye ekliyor.
Bodelón, klişelerin “yargı alanında keyfilikle eş anlamlı olan” bir “ayrımcılık” biçimi olarak hareket ettiğine dikkat çekiyor. Bodelón, cinsel saldırı için yıldırma ve şiddet şartı kaldırılmış ve rızanın rolü değiştirilmiş olsa da, “örtülü” olarak hakimlerin cinsel saldırı suçundan hüküm giymeleri için dava açmaya devam ettiğini söylüyor.
Ve bu koşulların gerçekleşip gerçekleşmediğine dair kısıtlayıcı yorumlar olduğunu söylüyor, çünkü cümleleri okurken bazen “tehditler olsa bile, korkutma olduğu düşünülmüyordu” sonucuna varılıyor.
Diğer cinsiyetçilikler ve anakronizmler, “kadının ‘dürüst’ olmaya uyup uymadığının hala dikkate alındığı” gerçeğiyle ilgilidir. Ve yapan kadınlar söz konusu olduğunda büyük bir koruma eksikliği olduğu ve çok az kez olduğu gerçeği, cinsel saldırıyı bildirmeye cesaret ederlerse kınanır.
UAB’nin Antigone grubunun araştırmacılarını açıklayan, analiz edilen bir başka bölüm, cinsel saldırı mağduru kadının “rıza” ve “akıl yürütme” kavramıyla ilgilidir.
Hakimlere göre, mağdurun alkolün etkisi altında olduğu ve gerçeğin farkında olmadığının açıkça belirtildiği cümlelerde, “kırılganlık durumunda” olduğunu düşünmenin yeterli olmadığına dikkat çekiyorlar.
Aynı şekilde, “kurbanlar suçlanıyor” ve bu “sürekli olarak görülen ve farklı seviyelerde görülen bir şey” diye uyarıyor, Bodelón.
