Cemil Karaağaç
Tüm zamanların devrimciliğinin yalan, manüplasyon, dezenformasyon ve her türden gerici yöntemle ipotek altına alınmasına ve her türden şahsiyet, onur cellatlığına karşı devrimci demokrasi anlayışımızla mücadele edeceğiz!
Bugün Türkiye/K.Kürdistan veya Dünyanın herhangi bir ülkesinde gerçekleşecek devrimden, çıkarı olanlar Komünistler değil işçi sınıfıdır. Komünistler bu devrimin çıkarsız atlılardır. Bu devrim ve devrimlerde işçi sınıfının çıkarı; kendi emeği ile ürettiği metayla dolaysız bağ kuracak olması ve onunla yabancılaşmasını ortadan kaldıracak toplumsal üretimin toplumsal mülkiyetle kavuşacağı ortamı yaratmasından dolayı, emeğinin üzerindeki tahakküm sürecini ortadan kaldıracağı için bu devrimler sürecinden özel ve genel olarak çıkarı olan sınıf işçi sınıfıdır. Bu adım sınıfsız ve sınırsız topluma yürüyüşün ilk adımlarından olan tarihsel ve toplumsal süreç bakımından olumlu özellik taşır. Bir de bu devrimde bir çıkar kollayıcı sınıf vardır ki bunlar komünist partide nüvelenmiş yeni tipte bürokrat burjuvalardır. Bu durum ise tarihsel ve toplumsal süreç bakımından olumsuz ve geri bir özellik taşır. Yönetim kademesinin sağlayacağı ayrıcalık için bu kesimler oportünizm salgılamayı hiçbir zaman geciktirmezler. İşte Çin büyük proleter kültür devrimi ve sosyal emperyalist Sovyetler birliği gerçekliği içerisinde kendisine yuva bulan bürokrat burjuvaların bir kısmının kıdemli ‘komünistler’ olması bu tarihsel gerçeklik etrafında açıklanmak zorundadır.
Öncü Partizan’dan siper yoldaşlarımızın kaleme aldıkları ‘’Sınıf teorisini uyarıyoruz! Yalan iftira ve itibarsızlaştırma ideolojik mücadele yöntemleri değildir! Her paslı silah kullananların ellerini kirletir!’’ isimli açıklamada da görüldüğü gibi yukarıdaki gerçeklik kendisini bir kez daha devrimci saflar içerisinde tanıtlamıştır. Hareketimizin 40. yılına girmeden önce 1. Kongre sonrası alınan ağır darbeler vesilesiyle ve dünyada gelişen bir dizi gelişme sonucu yaptığı ‘sol görünümlü sağ tasfiyecilik’ uyarısı aradan geçen zaman içerisinde kendisini hareketimiz özelinde ve devrimci hareketin bugünü içerisinde (genelde) ispatlamıştır. O tarihten bugüne hareketimiz saflarında dağıtıcılığı örgütleyenler solculuğun ardından estirdikleri sağcılıkla, kendi üye ve taraftarlarına karşı ‘sosyalist demokrasi’ uydurmalı burjuva demokratizm modeliyle, muhalifi olan herkesi, her kesimi bastırma, susturma, rüşvetle teslim alma yarışına girişmişse de tasfiyeci revizyonizmden bir dizi kişisel, grupsal ve örgütsel kopuşlar yaşanması eşyanın tabiatı gereği maddi yaşam içerisinde gayet anlaşılır hâle gelmiştir. Dün silahlı reformizm yalandan da olsa devrimcilik şemsiyesini kafasının üstünde gölge misali, maske misali taşırken bugün buna gerek bile duymuyor. Devrimci durumun geriye çekilmesi vesilesiyle sol, sosyalist yapılar eliyle sağ tasfiyeci sürecin hortlatılmasıyla beraber artık yalandan da olsa devrim demeyenler içlerindeki sağ tasfiyeci zehri salgılamaktan utanç duymamakta, kendilerinden kopuş yaşamış siyasetleri ve kişileri, karakter, onur ve şahsiyet cellatlığına soyunurcasına itibarsızlaştırma yarışına girmiş bulunmaktalar. Bu bakımdan siper yoldaşlarımızın yanındayız, onlarla bir ve beraberiz bu konuda onlara kefiliz demekten gocunmamamız gerekmektedir. Çok daha ağır itibarsızlaştırma süreçlerinden geçmiş kişiler ve siyaset olarak bu yöntemleri tanıyoruz, bu kirli ve paslı yöntemler kime karşı kullanılırsa kullanılsın dayanışma göstermekten geri durmayacağımızı ilan etmek zorundayız/ilan ediyoruz.
Komünist örgüt ve onun ideolojik, teorik, örgütsel çatısı altında devrim, sosyalizm ve komünizm mücadelesi yürüten bütün devrimciler, komünistler sadece bugün için değil yarının ve geleceğin kazanılması için emek harcıyorlar. Dolayısıyla onların bugün ortaya koyduğu pratik/teorik emek süreci geleceğin kazanılmasında büyük değerler yarattığı için bugüne ait olduğu kadar yarına ve geleceğe de aittir. Onların emekleri bugün değer kazanmasa dahi komünizmi yaratacak değerler bütününün geleceğe yürüyen küçük ve mütavazı adımlarıdır. Dostlarımız ve yoldaşlarımızla bu gerçekliği bilince çıkararak, pozculuktan, dar grupçuluktan, slogancılıktan uzak durarak devrimci değerler yaratmaya aday komünistler ve devrimciler olarak yan yana gelmeli, her türlü saldırı karşısında dayanışma gösterilmelidir. Bu bakımdan özel olarak eylem ve etkinlik birlikteliği sağladığımız bu dostlarımıza karşı yapılan her türlü saldırıyı kendimize yapılmış sayıyor. Onların devrimciliğine kefil olduğumu/olduğumuzu ilan ediyorum.
Siper yoldaşlarımızla yakaladığımız, eylem ve etkinlik birlikteliğini teorik siyasi birlikteliğe kadar ilerletecek siyasal yakınlaşmayı gün geçmeden hızlandırmalı her türlü teorik siyasal kanallarımızı, karşılıklı zorlamalı yakınlığı daha da ilerletmeliyiz diyorum. Süreç tutuk durmayı değil atik davranmayı, her türden revizyonizme ve yeni revizyonizme karşı ortak mücadeleyi hızlandırmamız gerektiğini müjdeliyor. Dün devrimci oluğu hâlde, devrimci durumun geriye düşmesi sebebiyle; atasının, dedesinin inançlarına sarılan, hakim ulus ve ezilen ulus milliyetçiliğine savrulan, ezilen inanç savunuculuğuna savrulan, öz örgütlenme adı altında kimlikçi siyasetin her türlü komplike çeşidine savrulan yeni tipte revizyonizmi faş edecek, alaşağı edecek ortak mücadeleye soyunmamız gerektiğini müjdeliyor. Süreç zaferi, kavgayı, ortak mücadeleyi, bütünleşmeyi ve karşılıklı iradelerimize güvenmeyi zorunlu kılıyor. Süreç proletarya diktatörlüğünü yaratacak devrimci atılımı doğru okumamızı müjdeliyor. Süreç siper yoldaşlarımızın kopuş yaşadığı tasfiyeci revizyonizmi, sağcılığı mahküm edecek argümanların varlığını ve teorik donanımın gerekliliğini müjdeliyor. Ne mutlu süreci doğru okuyana!