Libya’dan İtalya’ya geçmeye çalışan bir göçmen teknesinin Tunus açıklarında batması sonucu teknede bulunan 127 göçmenden 43’ünün kaybolduğu bildirildi.
Deutschewelle Tunus açıklarında 43 Mültecinin yeni bir yaşam özlemi ile çıktığı yolda yaşamlarını Akdeniz’in sularında yitirdiklerinin haberini yaptı. Kaçıncı kez batan bir teknenin kurbanlarımıydı onlar. Hangi güç doğdukları topraklardan koparabildi bu insanları. Ve Daha önceki katliam anonsları ajanslara geçtiğinde duymamaları düşünülemez bu yeni yaşam yolcularının ölümle yaşam arsında ki bu risk tahtıravallisine ikna eden nedir? Biz göç yolunda meydana gelmiş ‘kaza’ları bir talihsizlik veya anda ki bir doğa felaketine bağlayarak algı yaratan manşetlerle kitleleri manüpüle eden kaderciliğe kapı aralayamayız. İster çürük bir deniz aracının sonucu, ister fırtına da batsın, isterse uluslararası sularda bandırası gizlenmiş bir hücumbotun isabet eden mermileri ile yolculukları son bulsun her bir hikayede ki neden sonuç bağlantısı sorumluluk olarak bu insanları yerinden yurdundan eden sistemin kanlı çarkına işaret ediyor.
”Libya’dan İtalya’ya geçmeye çalışan bir göçmen teknesinin Tunus açıklarında battı. Tunus Kızılayı’ndan yapılan açıklamada Akdeniz’i geçmeye çalışan teknenin batması sonucu 43 göçmenin kaybolduğu, 84 kişinin ise düzenlenen operasyonla kurtarıldığı belirtildi. İnsani yardım örgütü Kızılay, Libya’nın kuzeybatı kıyısındaki Zuwara’dan yola çıkan teknede 127 göçmenin bulunduğunu; göçmenlerin 46’sının Sudan, 16’sının Eritre, 12’sinin Bangladeş ve 5’inin de Mısır’dan olduğu açıkladı.
Son aylarda, havaların ısınmasıyla birlikte Tunus ve Libya’dan İtalya’ya geçmeye çalışan göçmenlerin sayısının artmasından dolayı boğulma vakalarında artış gözlemleniyor. Geçen ay, Tunus sahil güvenliği Avrupa’ya gitmekte olan bottan 267 göçmeni kurtarmıştı. Uluslararası Göç Organizasyonu (IOM) verilerine göre bu yıl içerisinde 550 göçmen Akdeniz’de hayatını kaybetti. İtalya İçişleri Bakanlığı verileri ise yaklaşık 19 bin 800 göçmenin yıl başından beri İtalya’ya ulaştığını gösteriyor.”
Ajanslara düşen ve nedenlerinden bağımsız birazda ruhsuz ‘objektif’ habercilik ürünleri olarak markalanan bu trajedilerin arkaplanı ile vermeksizin gazetecilik verilemez. Mülteci akınına sıkı rejim politikaları geliştiren ve bu insan akışını kendi için tehdit algılayan emperyalistler insan akışının deltalarında önlem alarak yada bu barikatı aşanları kendi karasularına sokmamak için sabah akşam hücumbot devriyeleri çıkararak açık denizde insafa gelmelerini beklemek zorunda bırakılan insanların akıbetleri, kimi zaman bir sorumlu aramayan manşet ve birkaç punto dram yazısına konu olması gazetecilik değildir.
Mülteci havuzunu besleyen ülkelerde ki savaşlar, açlık, işsizlik, salgın hastalıklar ve devlet şiddetinin en örgütlü hali darbe ve diktatörlükler sarmalının arkasında, mülteci istemeyen zenginler klübü üyeleri emperyalistler ve onların tekelci ticaret matrixleri var. Bu nedenle Akdeniz deki göçmen cinayetlerine sanıkları ile birlikte manşet atalım.
Yorumlar kapalı.