JESSICA PERNÍA. İLLÜSTRASYON: ETTEN CARVALLO
Amerika’mız İçin İkinci Adım.- Latin Amerika’nın jeopolitik gerçekliğinde, ABD’nin egemenlik ve iç işlere emperyalist müdahalesini kıtanın bu bölgesindeki uluslara teşhir eden düzinelerce kanıt mevcuttur. Bolivya bir istisna değildir. Genel olarak demokratik, ayrılıkçı, ırkçı ve yozlaşmış yoldaş meselesinin dışında kalan bir pratikle karakterize edilen muhafazakar bir aşırı sağ muhalefetin kristalleşmesi, yalnızca milliyetçi grupların iradesinin sonucu değil, çıkarların katılımı ve hatta dışsal finansman açıktır.
Bolivya’nın Çokuluslu Devleti’nin inşası projesi, bir dizi tarihsel iniş ve çıkıştan geçti ve onu sürekli alarmda tutan bir dizi siyasi fenomen yaşadı. Bunlardan biri, genellikle demokratik meselenin dışında kalan bir pratikle karakterize edilen sağcı veya aşırı sağcı bir muhalefetin kristalleşmesidir.
Elmira Lindo (2022), bu hakların çalışmalarında yararlandıkları iki unsur olduğu gerçeğine atıfta bulunur: Devletin kurumsal tükenmesi ve toplumsal hoşnutsuzluk. Fernando Molina (2014) ise Bolivya muhalefetinin içinde hareket ettiği iki sudan da söz etmektedir: inanç siyaseti ve şüphecilik siyaseti. Uygulanmasının sınırlarının bulanıklaştığı siyasetin kendisine olan inanç siyaseti ve muhalefetin rekabeti, katılımı ve karşı ağırlığı aracılığıyla geleneksel siyasetin “bırak, bırak” a karşı çıkan şüphecilik politikası.
Molina’nın kendisi, Bolivya sağındaki her iki sunun, inkârın ya da diyaloğun, çokuluslu proje sırasında, “yeni kurulu düzenin dışındaki (büyük harflerle) bir muhalefetten, yoldaşdemokratik tema altında hükümeti işgal etmeyi arzulayabilecek küçük harfli bir muhalefete” geçme zorluğu yaşadığı sonucuna varıyor.
Burada Lindo ve Molina arasında bir tesadüf var: Bolivya’da, Devletin kurumsal olarak tükenmesi olarak gördüğü şeyden yararlanan ve bu nedenle yoldaşdemokratik meselenin dışında hareket eden bir muhalefetin varlığının doğrulanması.
Bu konuda endişe verici işaretler var: bazı valiliklerin, bölümlerin ve bölgesel örneklerin aşırı ayrılıkçı ilgisi, bir yandan büyük iş konsorsiyumlarına ve / veya diğer yandan dini örgütlere bağlı aşırı muhafazakar yöneticilerin liderliği; silahlı ve yarı silahlı çatışma ve protestolardaki artışın yanı sıra.
Ayrılıkçı çıkar
Bolivya’daki siyasi akımların uzun yıllardır, hatta çokuluslu projeden önce bile ayrılıkçı çıkarları siyasi bir sır değildi. Ülkenin doğusunda, Santa Cruz bölgesi ayrılıkçı süreçlerde en eğilimli bölge olmuştur. Beni, Pando ve Tarija gibi diğer bölümlerden ve bölgelerden de benzer süreçler tarih boyunca teşvik edilmiştir. Bolivya hilali.
Bu bölgelerde veya sektörlerde, ayrılıkçı teklifler tekrarlanmıştır, çünkü bunlar tarım, hayvancılık ve hidrokarbon çıkarımında daha güçlü bölgelerdir. Luis Britto (2008), tüm bu bölgelerin bölgedeki ülkenin yarısından fazlasını temsil ettiğini vurgulamaktadır.
Kuşkusuz, bu ayrılma projesinde bir liderlik varsa, o da Santa Cruz’un sağcı muhalefetidir. Her ne kadar argümanları ayrılıkçılığın tetikleyicileri olarak kültürel veya etnik farklılıklara atıfta bulunarak endoırkçılıkla sınırlansa da, gerçek şu ki, ülkedeki en büyük ve ekonomik olarak en güçlü bölgelerden birini kontrol etme niyeti netleşti.
Ayrılıkçı projeye rehberlik etmek için, Santa Cruz Sivil Komitesi, “Santa Cruz halkının Ahlaki Hükümeti” olarak adlandırdıkları şeyi uygulamak için kuruldu ve tüzüğünün 1. Maddesinde belirlendiği gibi, bölümün en yüce amacı olarak ahlaki ve maddi olarak yüceltilmesini sağladı.
Web portalında Komite’nin bölüm içinde en yüksek hiyerarşiye sahip kurumsal bir sivil toplum kuruluşu olduğu belirtilmektedir. O, aşırı sağ partilerin, dini kurumların, aşırı muhafazakar örgütlerin ve büyük iş konsorsiyumlarının üyelerinden oluşan vox populi olmasına rağmen, “esasen partizan olmayan, kar amacı gütmeyen ve ortak iyilik için” olduğunu da sözlerine ekledi. 1950’deki kuruluşundan bu yana, her zaman tüm sağcılar olan önemli politikacılar veya bakanlığın işadamları tarafından yönetildi.
Ayrılıkçı projeler Komite’nin birleşme programı olmaya başladı, bu yüzden ulusal hükümetlere karşı büyük seferberlikler, 2019’da Evo Morales ve García Linera formülüne karşı gerçekleştirilen gibi darbelere katılım, medya kampanyalarını istikrarsızlaştırma ve Britto García’nın grevler ve protestolar yoluyla “yönetilemezliğin teşviki” olarak tanımladığı şey, ya da kendisini mali süreçlerden ayırarak vergi itaatsizliği yoluyla, hatta Devletin kurumsallığına itaatsizlik politikası yoluyla.
Muhafazakar sağ tarafından kontrol edilen özerklik
Santa Cruz Sivil Komitesi’nden, şu anda, ayrılıkçı projenin birincil veya önceki aşaması olan federalizmin dayatılması için bir kampanyanın teşvik edildiği kesindir. Bolivya, özerkliklere sahip üniter bir ülke olmasına rağmen, bakanlığın valisi, avukat ve işadamı Luis Fernando Camacho, eski başkan ve Sivil Komite’nin aktif üyesi, Luis Arce’nin ulusal hükümetine karşı “boğucu merkeziyetçiliği” nedeniyle yoğunlaştı, Bolivyalı demokratik kurumlara karşı nefret söylemini teşvik etti ve bölgeden ayrılma mücadelesini kınayan anlatı girdileri olarak adlandırılabilecek şeyi başlattı.
Kaynakların merkezi olarak yönetilmesi, bunun için bölgelerden üretilen kaynakların çalınmasıdır, bu nedenle tematik yoldaşlara, hilal bölgelerinin Santa Cruz kalkınma modelini taklit etmeleri ve merkeziyetçiliğin ortadan kaldırılmasına katılmaları için çağrıda bulundu.
Aynı karakterin, Luis Fernando Camacho’nun, 2019 darbesini başlatan Santa Cruz sokaklarındaki şiddete öncülük ettiğini ve Amerikalılar Arası İnsan Hakları Komisyonu (IACHR) tarafından yapılan soruşturmalara göre 37’den fazla kişinin ölümünün yanı sıra Çokuluslu Devlet’i de dağıttığını hatırlamadan edemeyiz.
Camacho’nun bu etkinliklere katılımı konusundaki cezasızlık, tartışmalı Pánama Papers’da yayınlanan kara para aklama, vergi kaçakçılığı, servetlerin gizlenmesi ve babasının ve kendisinin 2019 darbesine katılımıyla ilgili sayısız skandala rağmen, 2021 yılında bölüm valiliğine yükselmesine izin verdi.
Ulusal Nüfus ve Konut Sayımı, kenarda hareket etmek için bir bahane olarak
Valilikten, federalist kampanyaya ek olarak, Camacho kısa süre önce, 2019’da yaptığı gibi, bu kez, başlangıçta 2022 için planlanan Ulusal Nüfus ve Konut Sayımı’nın yeniden programlanmasına izin vermeme bahanesiyle süresiz bir grev çağrısı başlattı ve şimdi 2024’e taşındı.
Hükümetten Camacho, Santa Cruz Sivil Komitesi ve Cruceñista Gençlik Birliği ile birlikte -ikincisi paramiliter bir örgüt olarak kataloglanan–, bu saldırganlık yönteminin uygulanmasını zorladı ve Çokuluslu Hükümete 2023’te Nüfus Sayımını gerçekleştirmesi için baskı yaptı ve eğer gerçekleştirilmezse, bakanlığın vergi dağıtımından büyük miktarda kaynak kaybedeceğini gerekçelendirdi. Milletvekilleri Odası’nda kazandıkları için verdikleri pozisyonları kaybetmenin yanı sıra, Bolivya’da Ulusal İstatistik Enstitüsü INE tarafından sunulan ve ulusal nüfus sayımlarında toplanan bilgiler, kamu kaynaklarının dağıtımı ve Çokuluslu Yasama Meclisi’ndeki sandalyelerin yeniden dağıtılması konusunda karar verme konusunda kanunen hizmet vermektedir.
Merkezi nokta, Santa Cruz aşırı sağının bir kez daha, Emira Lindo’nun (2022) Devleti kurumsal olarak tüketmeye, halkı yormaya ve seçim sahtekarlığı hakkındaki şikayetler, savcılar gibi kesinlikle her şeyden şüphe etmeye dayanan bir politika olarak belirlediği gibi, Çokuluslu Devlet’i gayrimeşrulaştırarak Bolivya demokratik meselesininkenarlarında durmasıdır. politik ve hatta nüfus sayımı çünkü “mekanikler zaten kurulduğunda, her şey şüphe nesnesidir.”
Hükümetin, muhalefet partilerinin parlamentoya katılımlarını genişletme, mevcut resmi koltukların çoğunu koruma, 2025 genel ve cumhurbaşkanlığı seçimlerini de etkileme olasılığını sabote etmek için nüfus sayımını erteleme kararı alması, halkı aşılamakla ilgilidir.
İktidarın jeopolitiği ve dış çıkarlar
Latin Amerika’nın jeopolitik gerçekliğinde, ABD’nin egemenlik ve içişlerine yönelik emperyalist müdahalesini kıtanın bu bölümündeki uluslara teşhir eden düzinelerce kanıt mevcuttur. Bolivya bir istisna değildir.
Daha önce muhafazakar bir aşırı sağ muhalefetin kristalleşmesi olarak adlandırdığımız şey, genellikle demokratik, ayrılıkçı, ırkçı ve yozlaşmış düzen meselesinin dışında kalan bir pratikle karakterize edilen şey, yalnızca milliyetçi grupların iradesinin sonucu değil, çıkarların katılımı ve hatta dışsal finansmanın açıktır.
Bolivya topraklarına egemen olmak, onu parçalamak ve yağmalamak; Avrupa ve Kuzey Amerika emperyalizminin siyasi stratejisi meselesidir. Avrupa ve ABD hükümetlerinin ve ulusötesi şirketlerin, yarımküredeki en önemli ikinci rezerv olan gaz endüstrisini, hidrokarbon endüstrisini veya tarım ve hayvancılık endüstrisinin kendisini yeniden özelleştirmeye olan kalıcı ilgisi, ülkenin siyasi tarihi boyunca gösterilmiştir.
Ekonomi ve Politika Araştırmaları Merkezi’nin (CEPR) verilerine göre, “Bolivya, USAID’den önemli bir parasal yardım alıcısıdır. Ajans milyonlarca doları çeşitli gruplara aktarıyor” demesine rağmen, Dışişleri Bakanlığı bu yılın Eylül ayında yayınlanan bir açıklamada, USAID’in ülkenin içişlerine müdahale ettiği iddiasıyla 2013’ten bu yana Bolivya’dan sınır dışı edildiğini söyledi. Burada STK’lar, ilgili vakıflar ve Amerikalılar Arası Demokrasi Enstitüsü (IID) gibi düşünce kuruluşları transferlerin cephesidir. Ulusal Demokrasi Vakfı (NED) ve ilgili örgütler, Santa Cruz Sivil Komitesi’nin kendisi ve Kuzey Amerika enstitülerinde doğrudan eğitim alan Cruceñista Gençlik Birliği’nde olduğu gibi, Bolivya’daki darbe ve ayrılıkçılığı da finanse etti.
Santa Cruz de Bolivya’nın nüfus sayımının gerçekleşmesi için bastırdığı süresiz grevden kaynaklanan gerginlik bağlamı, kendiliğinden değildir. Luis Arce’nin Çokuluslu Hükümeti, durumu kanalize etmek, tarafları dinlemek ve bir fikir birliğine varmak için farklı diyalog masaları, toplantılar ve istişareler çağrısında bulundu, ancak Camacho katılmayı reddetti. İşsizliğin, çağrı yapma yeteneğini kaybettikleri için üst ve üst orta sınıflarda yoğunlaştığı da biliniyor, bu nedenle bazı yazarlar grevi muhalefetin “kendi istikrarsızlaşması içinde” hapsedilmesi olarak nitelendirdi. Büyük ekonomik kayıplar, üretken ve ticari sektörleri endişelendiriyor. Buna rağmen, sözde darbe lideri, emperyalizmin elinde tuttuğu başka hangi gösteriye ihtiyaç olduğunu savundu.
Kaynak:segundopaso.es/
Yorumlar kapalı.