Mücadele edip yenilenler, yenilgilerinden dersler alarak yeniden mücadeleyi ileriye zafere taşıyabilirler. Mücadele etmeden yenilenler… herşeyi yenilediklerini iddia ederek ancak durağanlıklarını meşru kılmaya çalışırlar.
Devrim sosyal paylaşım ve fikir kulüpleriyle gerçekleşmez. Devrim teori pratik birliğiyle işçi sınıfının önderliğinde Halk Savaşı stratejisiyle gerçekleşir. Kaçınılmazlık olarak görülen zafer ancak ve ancak yenilgiler… deneyimler, yenilenerek tekrar yeniden sınıf mücadelesi vererek gerçekleşir.
İradi müdahaleyle devrimsel gelişme, yeni iktisadi yapıyı, sosyalist inşaayı kazanma, bedellerle gerçekleştirebilinir. Başarısızlığın teorisini yaparak, daha azına razı gelmeyi ancak bürokratlaşan ‚ ‘sosyalist‘ yapılanmalar önerir.
Devrim, cüreti ve savaşı dayatıyor proletarya partilerine. Köhnemiş düzenden köhnemiş “yeni sentezler” kurtuluşa götürmez. Sınıf savaşımın da, Halk savaşı statejisiyle, ama somut koşulların somut tahlili ile yeni sentezlere ulaşılır. Günümüz proleterya mücadelesini devrimin zaferine ancak ve ancak Başkan Gonzalo, önder İbrahim Kaypakkaya gibi güçlü MLM temele sahip önderlerle birleşmiş halk gerçekliği ile ulaşılır.
Bazen bu, savaşta katledilerek, geçici olarak ilerleme kesintiye uğrasada, onu, sınıf mücadelesi ve onun evrensel biçimi Halk Savaşı’nda yeniden ortaya çıkan önderler, ileriye taşır. Bilim ve bilimsel ideolojinin rehberliği bu devinimde ortaya çıkar ve kendini vareder.
Ve bunu yaparkende mütevazi komünist önderler… burjuva siyasetini devr alanlar gibi ‚ ‘‘ben niye önemliyim‘‘ diyerek, kendini dev aynasında görmezler. Önderlerin önemini kitlelerin mücadelesi ve savaşın seyri ortaya koyar. Yani Engels önderler için denizdeki kabarcıklar gibidir der. Kaynak, Denizdir… Kitleler ve Sınıf mücadelesidir.
Uzun sözün kısası sosyalizm’e kariyerizmi bela eden teorisyenlerin kıymeti sırf kendinden menkuldur. Ve zararı da en başta kendilerinedir. Başkan Gonzalo mevzisinde dizleri titreyenlerin MLM cephesinde güçlü bir direniş hattı olamayacağı deneyle sabittir. Kapıldıkları yılgınlığı süslü laflarla maskeleme çabası içinde olanlar, kitleleri Amerikan seçimlerinde Faşizm şantajı ile Biden’de temsilini bulan ‚‘demokrat‘ tekelci burjuvazinin kuyruğuna çağırır. Nepal’de devrimin eşiğinde burjuva parlemantarizmine devrimi yem eder. Yada Peru’da ki işbirlikçi hainler gibi devrimci durumda gerileme var bahanesi ile liderlerini aslanların ağzına atarak,burjuva parlemantarizminin labirentlerinde ve localarda uzlaşma dilenerek kendilerine gelecek ararlar.
Her yükselen devrimin gölgesinde serinleyip yenilgi süreçlerinde burjuva karargahların çıkardıkları boş teneke seslerine, ‚‘‘ biz demiştik‘‘‚ ‘‘beni izleyin‘‘ korosu ile ‚sol’dan ar-z’ı endam edenlerin yeri Dühring‘lerin yanıdır.
Gonzalo ve Peru Komünist Partisi’nin diğer bazı önemli liderlerinin tutuklanması Peru devrimini sert bir şekilde vurdu. Öte yandan partinin merkez komitesinde geride kalan liderleri, halk savaşına sahip çıkıp bunu sürdürmeye kararlıydılar. Özellikle, Gonzalo’nun kafesteki konuşması parti savaşçılarına ilham verecekti. Onlara, ilke ve taktik esnekliği temelinde, Peru hükümetinin ve Amerikan emperyalizminin devrimi ezme ve yeni koşullar altında bir halk savaşını geliştirme çabalarını geri püskürtmeleri için mesaj vermişti. Bu konuşmasında dünya komünistlerini, özellikle de Devrimci Enternasyonalist Hareketi destekledi. Ancak bir yıl sonra, Gonzalo hapisten yaptığı bir çağrı ile Fujimori rejimiyle barışanlaşması imzalanmasını ve tüm partiyi barış anlaşması için mücadele etmeye davet etti!
(http://yenikomunizm.com/peru-komunist-partisi-lideri-abimael-guzmani-baskan-gonzalo-anarken)
Gonzalo’nun anısına, ellerini ovuşturan cenaze levazımatçısı edasıyla bir yazı ile taziyede bulunanlara sözümüz Lenin’in ünlü ”Kartallar bazen alçaktan uçabilir ama Tavuklar hiçbir zaman Kartalların yüksekliğine erişemezler” sözüdür.
Başkan Gonzalo nun onurlu mücadelesi ve ölümünü bile kendi siyasetine rant yapmak isteyen revizyonistlere denecek tek şey : önce mücadeleyi göze alın ve bedel ödeyin…